Bleek die maandag het begin van een stageweek te zijn, dus ik moest halsoverkop een stageplek regelen. Dat zou nog een hele klus worden op zo’n korte termijn. Maar nee hoor, een telefoontje naar De Driehoek was voldoende, ik was van harte welkom. Spannend, die eerste dag. Met licht knikkende knieën de school in. Ik, snotneus zonder ervaring, mocht de kinderen iets bij proberen te brengen, maar voor hen was ik meteen meester Paul. Toen ik die middag naar huis reed, toen wist ik het, dit is wat ik wil. En op een of andere manier bleef het liedje ‘De glimlach van een kind’ tot gekmakends toe door mijn hoofd zingen.
Door ‘de krimp’, kan de Driehoek niet meer als zelfstandige school bestaan. Eenzelfde lot hing De Berkhaag in Herwen boven het hoofd. Van de nood is een deugd gemaakt door beide scholen te laten fuseren. De school staat in Herwen, Aerdt heeft dus geen school meer. Het doet natuurlijk pijn als de school uit een dorp verdwijnt. Maar alle betrokkenen hebben de schouders eronder gezet om gezamenlijk een nieuwe en levenskrachtige school te scheppen met de vrolijke en inspirerende naam Sprankel; iedereen mag sprankelen.
Ik wens álle leerlingen in de Liemers, samen met hun ouders, verzorgers, leerkrachten, conciërges, directieleden, bestuursleden, administratief medewerkers, stagiaires, overige onderwijsondersteuners en -vrijwilligers een sprankelende toekomst toe. Gelukkig nieuw schooljaar!
