Ooit telde Didam nog veel meer van deze adelijke woonplekken: Avesaet, Baerle, Bodenclauw, Bonen-berg, Dijk, Friesick, Geulecamp, Haagh, Heegh, Hees, Kerckhove, Lockhorst, Loil, Luyn-horst, Manhorst, Nevelhorst, Oldegoor, Oldenhof, Overenk, Schadewijck, Udenhof en Vincwijc. Dat zijn er nogal wat! Jammer genoeg zijn de meeste verdwenen of onherkenbaar verbouwd.
In de 14e eeuw was De Luynhorst een ridderhofstede waarin de lagere landadel woonde. De naam De Luynhorst heeft de havezate te danken aan Werner von Ludenhorst die rond 1356 op het landgoed woonde. Ondanks de lange geschiedenis van het monument is er nooit wat gevonden, ook niet in het water in de directe omgeving. Wel een Duitse helm uit de Tweede Wereldoorlog. De havezate is vanaf de Luynhorststraat goed te zien. Indien je doorfietst, ga dan de eerste weg rechts in, de Baarleweg (Westernboerderij) en dan bijna direct rechtsaf een zandweg op. Daar staat ‘eigen weg’, maar je bent er welkom van Staatsbosbeheer nodigt u op een ander bord uit om het gebied in te gaan. Pas dan zie je hoe De Luynhorst in een lommerrijke omgeving ligt. Het pad leidt naar het midden van het coulissen landschap in het Liemerse land. Iets verderop staat een bankje om te verpozen. Het is stil, je komt hier niemand meer tegen. En dat is ook wel eens lekker.
