Achterhoek? Dit is toch de Liemers?

De mannen kwamen niet zomaar op, nee, eerst werd het podium gevuld met rook en lichteffecten terwijl er dramatisch aanzwellende openingsmuziek klonk. Nog nooit zoiets gezien. Net toen de spanning ondraaglijk leek te worden stormde meestergitarist Adje van den Berg vanuit de coulissen naar de microfoon en brulde: “Hallo, Achterhoeoek!” Het verwachte gejuich bleef een beetje uit, het leek wel of iedereen even zat te peinzen: “Achterhoek? Dit is toch de Liemers?” Zelfs toen was er blijkbaar al verwarring over de gebiedsgrenzen, maar dit terzijde.

De meeste indruk maakte een optreden van Rory Gallagher op Baggerpop, aan de oever van de Nevelhorst. De helaas veel te jong overleden Ier is beslist een van grootste rockgitaristen aller tijden. Hij is nooit wereldberoemd geworden omdat hij weigerde om singels uit te brengen. Je zou maar eens een hit scoren en slaaf worden van je eigen succes. Nee, dan maar LP’s maken en vooral veel, heel veel optreden. De kleine man met zijn halflange haar, spijkerbroek en blokhemd kwam breedlachend op, hing zijn bijkans versleten gitaar om, gaf een dampend optreden, en ik was verkocht. Dit wilde ik ook! Helaas kan mijn gitaarspel niet tippen aan dat van Rory, maar af en toe doe ik een geblokte bloes aan, dan stroop ik de mouwen op en dan ben ik er klaar voor, maakt niet uit voor wat. En Frank Gesthuizen houdt nog steeds van muziek. Deze zomer organiseert hij het Komkommerfestival. In Didam.