Verhalen van slachtoffers bombardement Zevenaar
De VU Zevenaar zal verhalen van slachtoffers van het bombardement in Zevenaar vastleggen en bundelen in boek. Van de verschillende verhalen worden uiteindelijk een kort docudrama gemaakt. Voor het verzamelen van verhalen zal gebruik worden gemaakt van Oral History, een methode om individuele herinneringen door reeksen vraaggesprekken vast te leggen. Daarnaast is het streven om rondom het monument De Vier Tamboers de namen van alle slachtoffers van het bombardement van Zevenaar te plaatsen.
Evacuatie en bombardement Zevenaar
In november 1944 kwam het bevel van de Duitsers dat de inwoners van Zevenaar moesten evacueren. Loco-burgemeester Borst wist dit onheil te voorkomen tot groot genoegen van de bewoners. Men had de ellende gezien van de bewoners van meer zuidelijk gelegen streken en men wist wat die bij de evacuatie hadden geleden en hoe hun bezittingen door de Duitsers werden geroofd. Men leefde hier wel in groot gevaar, maar ‘waar is het tegenwoordig wel veilig?’. In februari 1945 kwam weer een bevel tot evacuatie van Zevenaar, doch weer kon de heer Borst het bevel ongedaan maken, tenminste voor de stad. Maar de bewoners van Babberich, Oud-Zevenaar en Ooy moesten 12 februari 1945 hun plaatsen alsnog ontruimen. Toen het granaatvuur in de omgeving van het ziekenhuis zeer hevig werd en 12 februari een voltreffer op de kapel was gekomen, besloot Dr. Gerver het merendeel van de zieken, die reeds geruime tijd in de kelders waren ondergebracht, te laten evacueren. Zij vertrokken 14 februari naar Harreveld. De oudjes van de Pelgromstichting gingen diezelfde dag naar Silvolde.
Ernstig was ook de verwoesting door de terugtrekkende Duitsers toen zij in de nacht van 2 op 3 april 1945 omstreeks half drie alle gebouwen rond het kruispunt Grietsestraat-Arnhemseweg in het centrum van de stad opbliezen. De bevrijders van Zevenaar waren de Canadese militairen van de First Canadian Army onder leiding van generaal Crerar. Zij trokken in de loop van 3 april 1945 Zevenaar binnen. Tengevolge van de oorlog waren in de gemeente Zevenaar heel wat mensenlevens te betreuren en er was zeer veel materiële schade aangericht. In de stad Zevenaar waren 62 en in Babberich twee panden geheel verwoest door het oorlogsgeweld, 161 panden waren zwaar beschadigd en ongeveer 900 licht beschadigd; aldus de Toelichting op het wederopbouwplan der gemeente Zevenaar van 25 april 1947.
Bron: - Isfridus de Groot, Wat de oorlog bracht over Zevenaar 1940-1945, Zevenaar, 1947. - CultuurhistorischeVereniging Zevenaar, Zevenaar 50 jaar bevrijd, Deel 1, Zevenaar, 1995 en Deel 2, 1997.
De vier tamboers
Het monument 'De Vier Tamboers' in Zevenaar is een beeldengroep van witte natuursteen. Vier trommelaars laten denkbeeldig in alle windrichtingen de vrijheid klinken. De beeldengroep is geplaatst op een voetstuk. Het gedenkteken is 3 meter 50 hoog, 2 meter breed en 2 meter diep. Het monument herdenkt de burgerslachtoffers van de Tweede Wereldoorlog in Nederland en staat symbool voor de vrijheid.
Ontwerper: Ubbo Scheffer (25-09-1924)
Onthulling: 1959